Waarom is het afgelopen donderdag mis gegaan? Ik weet het niet. Wel weet ik dat daarvoor zijn ontlasting al steeds dunner werd. Overigens zijn we wel onlangs overgegaan op een hogere dosering in overleg met de kinderarts en een ander medicijn. Daarbij zijn beide kindjes wat verkouden geweest en had de jongste ook wat last van dunnere ontlasting. Ik denk dat dit in combinatie met de verdubbelde dosis bij W voor te dunne ontlasting heeft gezorgd. Sinds vandaag wel weer medicijnen omdat het echte dunne eraf is en ik wil voorkomen dat het te dik gaat worden. Wel ondanks het ontbreken van de medicijnen in die dagen drie goede kroketten gepoept plus nog wat extra keutels hier en daar.
December is zeker een prikkelgevoelige maand. Daar ben ik me enorm van bewust en ik probeer ook zoveel mogelijk rust in te bouwen en onrust weg te nemen. Gelukkig had W 3 korte schoolweken achter elkaar, dat scheelt een beetje.
Maar nee, uit het poepdagboek blijkt niet dat de frequentie en / of de hoeveelheid aan het afnemen was in de periode voor afgelopen donderdag. Eerder andersom. Ik verwacht dan ook dat het niet met obstipatie te maken had, eerder met zijn enigszins ziek zijn in combinatie met meer medicijnen. Helaas nam na de volle broeken donderdag en vrijdag de bereidheid bij W om te gaan poepen of om ook maar een poging te doen drastisch af. Mogelijk raakte hij net als ik (versterkt door mij?) gefrustreerd door de twee slechte dagen en gaf hij het toen maar op. In het kader van "het lukt me toch niet". Daar heb ik geen bewijs voor hoor, is maar een theorie.
Waarom ik denk dat het een schreeuw om aandacht is? Omdat hij met vieze broeken veel aandacht van ons krijgt. En omdat hij maandag na het invoeren van de kaart liet zien dat hij het wel kan (uit eigen beweging naar de wc gaan als hij aandrang voelt), maar dat hij meteen daarna ineens in zijn broek ging plassen. Resultaat; wel stickers en beloningen EN de extra aandacht die bij een ongelukje hoort.
Maar goed, ik ben geen psycholoog, ik sluit niet uit dat het helemaal anders zit. Ik probeer het maar te begrijpen voor mezelf. W zelf geeft hier weinig opheldering over, kun je denk ik ook niet verwachten.
We gaan hoe dan ook proberen om hem absoluut geen extra aandacht meer te geven bij ongelukjes, alleen positieve aandacht als het wel goed gaat. Positieve bijkomstigheid is dat we dan ook meteen weer meer tijd hebben voor onze jongste, zij heeft nu regelmatig te lijden onder alle aandacht die naar haar broer uitgaat en dus niet naar haar. En ik hoop dat ik het dan in mijn hoofd ook rustiger kan houden, als ik bij ongelukjes niet meer zoveel tijd en energie daaraan kwijt ben. Dat komt de situatie namelijk ook niet ten goede.
Even naar mijn dochter toe, ligt te huilen....
Bij ons...
-
dianaB
- Site Admin
- Berichten: 89
- Lid geworden op: 27-02-2012 22:55
Hai Renate,
Dat maakt een verklaring voor zijn dunne ontlasting een stuk helderder
Het is bij een nieuw medicijn of hogere dosering inderdaad zoeken naar een evenwicht. Soms is het juist nodig om te overlaxeren (zoals bij mijn zoon), omdat hij een aantal keren zo gigantisch was vastgelopen, dat de kinderarts zei: 'ik wil letterlijk de poep door zijn darmen jagen, zodat er haast geen mogelijkheid is tot retentie. Zijn darmen moesten ook 'opgejaagd' worden, omdat door ernstige verstopping de darmwand (van het laatste deel van de darm) verslapt en daardoor niet goed meer kan 'bewegen' (megarectum).
Je hebt een helder bewustzijn, en dat maakt inderdaad (zoals je zelf al zegt), dat er zo 'neutraal' mogelijk gereageerd wordt op ongelukjes. Positieve aandacht en bekrachtigen (belonen) van gewenst gedrag staat op de voorgrond. De 1e stap is 'meer poepen' (ontlastingsproductie) op de WC of naar de WC gaan als je aandrang voelt. Het ligt er ook aan, in welke 'fase' je je bevindt van de behandeling;
- is er sprake van ernstige obstipatie met verstoorde aandrang
- is er sprake van verminderde obstipatie met geringe aandrang
- is er sprake van afwezigheid van obstipatie met verbeterde aandrang
Als er sprake is van een verstoorde aandrang (gevolg van ernstige obstipatie), dan is de toilettraining (sfincteroefeningen) van belang; deze oefeningen zorgen voor verbetering van het aandranggevoel. Voorwaarde hiervoor is echter adequaat laxeren! Toilettraining (sfincteroefeningen) kun je vergelijken met postnatale gym. De uitgerekte darm gaat na adequaat laxeren, krimpen/slinken. Samen met de oefeningen leidt dit tot een herstel in de aandrangsensatie.
Zoals je zelf schrijft, voelt je zoon wel aandrang. Dus zal er wellicht ook geen sprake zijn van ernstige obstipatie. Bij ernstige obstipatie kun je onmogelijk zelf nog de darm leegmaken. Dit moet dan gebeuren met hoge doseringen orale medicatie en/of rectale medicatie (klysma's e.d.) Daarna, als de darm goed leeg is, kun je starten met onderhoudsdosering, toilettraing e.d.
Is er bij de huisarts/kinderarts de diagnose obstipatie gesteld? Ik kan/mag natuurlijk geen diagnose stellen, maar het verbaast me soms dat hij, naast de vieze broeken, ook 'normale' hoeveelheden poept en qua frequentie ook 'normaal' oogt (dit kan natuurlijk inmiddels ook een gevolg zijn van de medicatie). Ik ken natuurlijk jouw poepdagboek niet, maar bespeur jij een duidelijk verband tussen afnemende productie/frequentie en toename poepongelukjes? Hoe vaak poept hij per week en hoeveel? Staat dit in verhouding tot zijn eten (hoeveelheid vezels)? Zie je zichtbaar ophoudgedrag? Poept hij nog weleens olifantendrollen (eens in de zoveel tijd)? Meer ontlastingsproductie (door medicatie en toilettraining) leidt altijd tot afname van de poepongelukjes en uiteindelijk tot 'schone broeken'. Retentie en (ernstige) obstipatie (afname productie/frequentie, harde ontlasting e.d.) leidt veelal weer tot (een toename van) poepongelukjes.
Succes maar weer!
groetjes,
Diana
Dat maakt een verklaring voor zijn dunne ontlasting een stuk helderder
Het is bij een nieuw medicijn of hogere dosering inderdaad zoeken naar een evenwicht. Soms is het juist nodig om te overlaxeren (zoals bij mijn zoon), omdat hij een aantal keren zo gigantisch was vastgelopen, dat de kinderarts zei: 'ik wil letterlijk de poep door zijn darmen jagen, zodat er haast geen mogelijkheid is tot retentie. Zijn darmen moesten ook 'opgejaagd' worden, omdat door ernstige verstopping de darmwand (van het laatste deel van de darm) verslapt en daardoor niet goed meer kan 'bewegen' (megarectum).Je hebt een helder bewustzijn, en dat maakt inderdaad (zoals je zelf al zegt), dat er zo 'neutraal' mogelijk gereageerd wordt op ongelukjes. Positieve aandacht en bekrachtigen (belonen) van gewenst gedrag staat op de voorgrond. De 1e stap is 'meer poepen' (ontlastingsproductie) op de WC of naar de WC gaan als je aandrang voelt. Het ligt er ook aan, in welke 'fase' je je bevindt van de behandeling;
- is er sprake van ernstige obstipatie met verstoorde aandrang
- is er sprake van verminderde obstipatie met geringe aandrang
- is er sprake van afwezigheid van obstipatie met verbeterde aandrang
Als er sprake is van een verstoorde aandrang (gevolg van ernstige obstipatie), dan is de toilettraining (sfincteroefeningen) van belang; deze oefeningen zorgen voor verbetering van het aandranggevoel. Voorwaarde hiervoor is echter adequaat laxeren! Toilettraining (sfincteroefeningen) kun je vergelijken met postnatale gym. De uitgerekte darm gaat na adequaat laxeren, krimpen/slinken. Samen met de oefeningen leidt dit tot een herstel in de aandrangsensatie.
Zoals je zelf schrijft, voelt je zoon wel aandrang. Dus zal er wellicht ook geen sprake zijn van ernstige obstipatie. Bij ernstige obstipatie kun je onmogelijk zelf nog de darm leegmaken. Dit moet dan gebeuren met hoge doseringen orale medicatie en/of rectale medicatie (klysma's e.d.) Daarna, als de darm goed leeg is, kun je starten met onderhoudsdosering, toilettraing e.d.
Is er bij de huisarts/kinderarts de diagnose obstipatie gesteld? Ik kan/mag natuurlijk geen diagnose stellen, maar het verbaast me soms dat hij, naast de vieze broeken, ook 'normale' hoeveelheden poept en qua frequentie ook 'normaal' oogt (dit kan natuurlijk inmiddels ook een gevolg zijn van de medicatie). Ik ken natuurlijk jouw poepdagboek niet, maar bespeur jij een duidelijk verband tussen afnemende productie/frequentie en toename poepongelukjes? Hoe vaak poept hij per week en hoeveel? Staat dit in verhouding tot zijn eten (hoeveelheid vezels)? Zie je zichtbaar ophoudgedrag? Poept hij nog weleens olifantendrollen (eens in de zoveel tijd)? Meer ontlastingsproductie (door medicatie en toilettraining) leidt altijd tot afname van de poepongelukjes en uiteindelijk tot 'schone broeken'. Retentie en (ernstige) obstipatie (afname productie/frequentie, harde ontlasting e.d.) leidt veelal weer tot (een toename van) poepongelukjes.
Succes maar weer!
groetjes,
Diana