Vind jij je kind in het dagelijkse leven vooral een bange schijterd, een echte schijtbak?! Zonder dat je het weet of zichtbaar is, kan dagelijks angstig gevoel/gedrag in relatie staan met het poepprobleem van je kind.
Je kind kan bang zijn om vriendjes te maken, bang om fouten te maken, bang voor veranderingen, bang om alleen te slapen, bang zonder papa of mama, bang voor de juf/meester, bang voor zwemmen, etc. etc. … Dit kunnen dagelijks terugkerende angsten zijn passend bij het karakter van je kind of ontstaan door bepaalde gebeurtenissen.
Ook komen angststoornissen bij kinderen voor zonder dat deze direct of altijd herkend worden. Deze kunnen separaat voorkomen (vaak heeft één van de ouders in mindere of meerdere mate last van angsten), maar ook in combinatie met informatieverwerkingsproblematiek zoals AD(H)D, ASS (autisme spectrum stoornissen).
Bij angst wil je vasthouden of je verstoppen. Vasthouden aan het bekende of aan bekenden of verstoppen voor het ‘enge’. Obstipatie is niets anders dan vasthoudgedrag. Pas bij herkenning en erkenning van dagelijkse angsten van het kind, zal het kind durven ontspannen en dus loslaten. Letterlijk en figuurlijk…en poepen is niets anders dan loslaten!
Dagelijkse (niet altijd zichtbare) #angsten (angstig gevoel/gedrag) van het kind kunnen gerelateerd zijn aan #poepproblemen. Deze angsten kunnen o.a. passend zijn bij het #karakter van het kind; vaak kunnen #ouders (of één van de ouders) zichzelf ook wel hierin (h)erkennen.
Herkenning/erkenning van de (oorsprong van) angsten van het kind door bijv. de ouders is van wezenlijk belang. Toch is dit niet altijd zo gemakkelijk. Soms kan het zo zijn dat de volwassene (ouder) niet aan erkenning "toekomt", bijv. door de (onbewuste) pijn van het gemis aan (h)erkenning in zijn/haar eigen kindertijd/jeugd.
Of hoe stimuleer/moedig je, als een ouder met een angstige inborst, jouw "bangeschijterd" (kind) aan? Ben jij van het "weg-wuiven", sussen, geruststellen of bevestig jij (onwetend) de angsten van je kind? Werd jij zelf als opgroeiende "bangeschijterd" (h)erkend, gestimuleerd en aangemoedigd? Of werd je misschien wel (over)beschermd?
Ik lees graag jullie reacties!
Het percentage (faal)angstige kinderen is juist ook erg hoog bij kinderen die (hoog)gevoelig zijn. #Angst en #overprikkeling hangen immers (nauw) met elkaar samen. Maar evengoed maakt niet erkend worden in wie je bent (met je angsten, gevoeligheid etc), de wereld voor een (gevoelig) kind een onveilige plek om aanwezig in te zijn. #Onveiligheid brengt onzekerheid met zich mee, met uiteindelijk (faal)angst en vasthouden als gevolg!
Bron: @Superpoeper, @Kindspiratie Kindercoaching
www.tof-training.nl
www.superpoeper.nl
www.facebook.com/Superpoeper
www.kindspiratie.com
www.facebook.com/KindspiratieKindercoaching